-
1 abolla
abolla ae, f a mantle, cloak, Iu.; (prov.): facinus maioris abollae, of higher grade, Iu.* * *cloak (thick wool, for soldiers/peasants), mantle; wearer of a cloak -
2 facinus
facinus oris, n [2 FAC-], a deed, act, action, achievement: magnum, T.: pulcherrimum, T.: nefarium, Cs.: forte, O.: mirabilia facinora: ingen<*> egregia facinora, S.— A bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime: audax, T.: facinus est vincire civem: facinoris tanti conscii, S.: ad vim, facinus caedemque delecti: nihil facinoris praetermittere, L.: ne facinus facias: committere: in se admittere, Cs.: facinoribus copertus, S.: incendia aliaque facinora belli, S.: lenius, H.: libidinis, Iu.: maioris abollae, i. e. of a teacher, Iu.: facinus excussit ab ore, i. e. the poisoned cup, O.— Plur, criminals, abandoned men: omnium facinorum circum se stipatorum catervae, S.* * *deed; crime; outrage -
3 abolla
ăbolla, ae, f. [ambolê anabolê, prop. a throwing back and around], a robe of thick woollen stuff worn by soldiers, philosophers, etc. (called in Verg. A. 5, 421, duplex amictus; v. Serv. ad h.l.): toga detracta est et abolla data, Varr. ap. Non. 538, 16:purpurea,
Suet. Calig. 35.—Of philosophers, Mart. 4, 53; 8, 48; Juv. 4, 76 al.:facinus majoris abollae,
i. e. a crime committed by a deep philosopher, Juv. 3, 115. -
4 facinus
I.In gen. (syn.:B.factum, res gestae): Atridae duo fratres cluent fecisse facinus maximum, Cum Priami patriam Pergamum... subegerunt,
Plaut. Bacch. 4, 9, 1; 4, 4, 2; id. Trin. 1, 1, 2: tuum nefarium facinus pejore facinore operire, Cato ap. Gell. 13, 24, 12:nefario facinore admisso,
Caes. B. G. 7, 38, 8:magnum et memorabile,
Ter. Heaut. 2, 3, 73:praeclarissimum,
Auct. Her. 4, 55, 68:hic pulcherrimum facinus adivi,
Ter. Phorm. 5, 6, 30:pulcherrimum,
Cic. Rab. Perd. 6, 19: rectissimum, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 17 fin.: quantum, Poët. ap. Cic. Fam. 2, 9, 2:rarum,
Tac. A. 3, 21:suasit amor facinus,
Ov. M. 8, 90 al. —In plur.:inaudita et singularia facinora sceleris, audaciae, perfidiae, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 189:mirabilia facinora,
id. Phil. 2, 42, 109:ingenii egregia facinora,
Sall. J. 2, 2. —Transf. in Plautus for thing:II.nimis mirum est facinus, quomodo haec hinc potuerit transire!
Plaut. Mil. 2, 4, 24:quod facinus video? etc.,
id. Rud. 1, 2, 73.—In partic., a bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime (syn.:B.culpa, peccatum, delictum, flagitium, scelus, crimen, etc.): facinus est vincire civem Romanum, scelus verberare, prope parricidium necare: quid dicam in crucem tollere?
Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170; cf.:scelus et facinus,
id. Mil. 16, 43:ad vim, facinus caedemque delecti,
id. Agr. 2, 28, 77:nec in facinore, nec in libidine,
id. Mil. 27, 73:nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere,
Liv. 39, 13, 10:ne facinus facere,
Cic. Fin. 2, 29, 95:jacere humi ad facinus obeundum,
id. Cat. 1, 10, 26:committere,
id. Fam. 3, 10, 2; Caes. B. C. 3, 60, 4:in se admittere,
id. B. G. 3, 9, 3; cf. id. ib. 6, 13, 5:patrare,
Sall. C. 18, 8: ad omne facinus impellere aliquem, Cic. Fragm. ap. Non. 424, 31 (Rep. 6, 1 ed. Mos.):crimen facinusque libidinis,
Juv. 6, 294:transi gymnasia atque audi facinus majoris abollae,
i. e. of a teacher, id. 3, 115 al. —Esp. in exclamations:O facinus indignum,
Plaut. Men. 5, 7, 15; Ter. Ad. 2, 1, 19:O indignum facinus,
id. Eun. 1, 1, 25; cf. Quint. 5, 12, 12; Cic. Att. 2, 13 init. —In plur.:furiae vindices facinorum et sceleris,
Cic. N. D. 3, 18, 66:homo flagitiis atque facinoribus coopertus,
Sall. C. 23, 1:talia facinora impune suscepisse,
id. J. 31, 9.—Transf., concr. ( poet.), an instrument of villainy, said of the poisoned cup:facinusque excussit ab ore,
Ov. M. 7, 423. -
5 fulgor
fulgor, ōris, m. [fulgeo], lightning, a flash of lightning (mostly poet. for fulgur):II. A.fulgorem quoque cernimus ante Quam tonitrum accipimus,
Lucr. 6, 170 Lachm. N. cr.; so ib. 217; Verg. A. 8, 524; Ov. M. 7, 619.—In plur.: prospera Juppiter his dextris fulgoribus edit, Cic. poët. Div. 2, 39, 82; cf. id. Rep. 6, 17:(anhelitus terrae) cum se in nubem induerint, tum et fulgores et tonitrua exsistere,
id. Div. 2, 19, 44.—Lit.:* 2.cujus (candelabri) fulgore collucere atque illustrari Jovis templum oportebat,
Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; cf. Auct. Her. 4, 33, 44:armorum,
Hor. C. 2, 1, 19; cf. Quint. 10, 1, 30:vestis,
Ov. M. 11, 617; cf.:purpureae abollae,
Suet. Calig. 35:speculorum,
Plin. 7, 15, 13, § 64; cf. Quint. 11, 3, 68:solis,
Plin. 11, 37, 54, § 142; Suet. Aug. 79:carbunculi,
Plin. 37, 7, 25, § 93:oculos tremulo fulgore micantes,
Ov. A. A. 2, 721:fulgor ab auro,
Lucr. 2, 51:non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem Cogitat,
Hor. A. P. 143:stellae solis fulgore obumbrantur,
Sen. Q. N. 1, 1, 11.—In plur.:cum stupet insanis acies fulgoribus,
i. e. glittering utensils, plate, Hor. S. 2, 2, 5.—Concr., a shining star:B.deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,
Cic. Rep. 6, 17.—Trop., brightness, splendor, glory, renown:nominis et famae quondam fulgore trahebar,
Ov. Tr. 5, 12, 39:gloriae,
Val. Max. 8, 1, 11; cf.:omnibus fulgore quodam suae claritatis tenebras obduxit,
Quint. 10, 1, 72:urit fulgore suo qui praegravat artes,
Hor. Ep. 2, 1, 13:avitus,
Vell. 2, 4 fin.:rerum,
Plin. 7, 26, 27, § 95.
См. также в других словарях:
ABOLLA — I. ABOLLA Sicihae oppid. Stephano, et sude. II. ABOLLA pallium erat Philosophicum, longum ac fusum: unde Poetae facinus maioris Abollae, facinus est a Philosopho et quidem sanctiorem vitam professo patratum. Hine etiam cum Abolla Cynicos induxit… … Hofmann J. Lexicon universale
Abolla — An Abolla was a cloak like garment worn by Ancient Greeks and Romans. Nonius Marcellus quotes a passage of Varro to show that it was a garment worn by soldiers ( vestis militaris ), and thus opposed to the toga. It was, however, not confined to… … Wikipedia
abolla — /euh bol euh/, n., pl. abollae /euh bol ee/. a woolen cloak worn by men in ancient Rome. [1865 70; < L, prob. ult. < Gk ambolé, syncopated var. of ANABOLÉ a throwing back (and about). See ANABOLISM] * * * … Universalium
abolla — /euh bol euh/, n., pl. abollae /euh bol ee/. a woolen cloak worn by men in ancient Rome. [1865 70; < L, prob. ult. < Gk ambolé, syncopated var. of ANABOLÉ a throwing back (and about). See ANABOLISM] … Useful english dictionary